Obróbka plastyczna

Obróbka plastyczna jest jedną z wielu technik wytwarzania, cechującą się zmianą kształtu i wymiarów obrabianego przedmiotu na skutek oddziaływania odpowiednich narzędzi na dany materiał.  W procesie przetwarzania metali i ich stopów, obróbka plastyczna jest tą najbardziej rozpowszechnioną. Do jej kategorii zalicza się takie procesy jak:

- kształtowanie pierwotne

- kształtowanie plastyczne

- łączenie

- dzielenie

- powlekanie

- zmiana właściwości fizyko chemicznych

Innymi słowy, obróbkę plastyczną metali i ich stopów można opisać, iż jest to metoda wytwarzania, w wyniku której gotowy produkt posiada zmieniony kształt i właściwości fizyko-chemiczne z zastosowanie metody wymienionych powyżej.

Ze względu na bardzo obszerne zagadnienie jakim jest obróbka plastyczna, w celu uporządkowania wiedzy, wprowadzono rozbudowaną klasyfikację. Jednymi z głównych sposobów opisu danej dziedziny są podziały:

- ze względu na zachowanie lub utratę spójności kształtowanego materiału

- ze względu na temperaturę obróbki plastycznej

- ze względu na sposób działania sił oraz rodzaj wywołanych naprężeń

-  ze względu na metody obróbki

W kontekście niniejszej pracy warto wyróżnić kilka zagadnień mieszczących się w powyższych kategoriach.

Pierwszym z nich jest obróbka plastyczna na zimno. Podczas niej występuje zgniot i umocnienie materiału, lecz z powodu niskiej temperatury w materiale nie zachodzi ani zdrowienie, ani rekrystalizacja.

Rozwijając podział ze względu na sposób działania sił oraz rodzaj wywołanych naprężeń wyróżnia się zabiegi takie jak:

- ściskanie

- rozciąganie

- zginanie

- ścinanie

Cięcie

Jest to proces trwale naruszający spójność materiału, w wyniku którego następuje częściowe bądź całkowite oddzielenie od siebie dwóch poprzednio złączonych części. Przy każdej operacji cięcia należy zużyć odpowiednią ilość energii. Ze względu na rodzaj zastosowanej energii opisuje się następujące kategorie:

- cięcie mechaniczne – najczęściej na prasach, bądź gilotynach; cięcie następuje za pomocą sztywnego narzędzia przemieszczającego się i wywierającego nacisk na materiał kształtowany;

- cięcie gazowe – podczas którego materiał ulega topnieniu i utlenieniu; najczęściej używany zostaje do tego typu cięcia tlen lub plazma;

- cięcie laserem – wysoko precyzyjna metoda charakteryzująca się oszczędnością wycinanego materiału, wysoką jakością powierzchni cięcia oraz wydajnością;

- cięcie strumieniem wody – odbywa się z wykorzystaniem wysoko sprężonej wody, która powoduje usuwanie materiału z miejsca poddawanemu cięciu, pod wpływem erozji i zmęczenia ściernego materiału.